nephew and niece

salam and hai :)

baru kali ni aku nak update baru . di bulan baru . kini telah masuk bulan Jun . byebye Mei . now we should say hi to Jun . Jun , please be nice to me . tapi hidup kita takkan putus dengan dugaan kan . takpa , dugaan tu semua yang akan buat kita jadi lebih tabah . yeah . be strong .

kali ni nak cer mengenai anak anak buah aku yang comel comel . memang comel . lebih lebih lagi tengok diorang yang masih kecil . apa apa yang diorang buat semakin membuatkan diorang lagi comel . okay . aku punya dua anak buah . boy and girl . nephew and niece laa kan . ejam and yang satu lagi fikah ~

petang tadi aku se-family pegi bekenu . nak ziarah abang se-family aku kat sana . daddy aku cakap bosan dudok kat rumah . apa kata kalau kita pegi ziarah fikah nak ? rindu kot orang tua tu dengan cucu dia . okay okay . bagus jugak plan dia . aku pun bosan se-sangat dok kat rumah . mama pun takda rasa nak berdagang hari ni tadi . ada hikmah laa semuanya tu kan . ahaa .

kitorang masok kebun . ambik tebu . mak tu yang nak sangat . kakak ipar aku yang tolong ambikkan . satu sejaa . tu pun cukup . daripada takda langsung . nanti kempunan pulak orang tua aku yang sorang lagi ni . mama selalu pesan kat abang . kalau balik senadin , jangan lupa bawa tebu . tapi abang selalu lupa . kasihan bukan ? keinginan orang tua susah sangat kita nak tunaikan . kalau dulu time kita kecik kecik . diorang laa yang selalu bagi apa apa yang kita nak . sedih .

daddy belanja makan at Aras Cafe . yeay ! kitorang semua order bakso . sedap . tapi aku tak dapat habiskan . sebab aku agak kekenyangan makan ayam panggang . tengok kerenah fikah yang tak pandai dudok diam . mama suruh aku tolong jagakan . okay . aku terima job itu . aku bawa laa dia jalan jalan . ejam and adik aku join sekali . aku ekot sejaa mana fikah bawa pegi . sampai laa kat padang bola sepak . punya laa ramai jejaka yang main bola sepak masa tu . aku pun dah makin nervous . alahai . ko ni fikah . agak agak laa kalau nak bawa jalan . aku angkat dia . dia teriak . aku cakap jom balik . dia melawan pulak . ahh . aku serahkan kat adik aku . tak lama pastu diorang berkejaran . yeah . dapat pun bawa dia balik pegi warung . berpeloh aku dibuatnya .

time nak balik . kitorang dah nak masok kereta . tapi . ejam ? dia sibuk sibuk pulak pegi masok rumah kakak ipar aku . okay . fine . nanti kau . aku cakap dengan adik . cepat masok kereta . and dudok diam diam . jangan bagitau kat parents yang ejam masih kat dalam rumah . parents aku pun tak perasan . ni yang best ni . enjin kereta dihidupkan . yahhhh ! itu dia . berlari sekuat yang mungkin dengan selipar di tangan . tak sempat nak pakai di kaki pulak dah . tau pun kau panik . aku tengok muka dia . hahahaha . takut kena tinggal laa tuh . baru laa parents aku perasan . isk isk .

ejam : laju ejam lari eh ! ( senyum kambing )
aku and adik : hahahahahaha .
mama : takut kena tinggal ka ?
ejam : aok laa .
daddy : ya ka ? *dia kan tak perasan =.="

aku ada rekod satu video . nak tengok ? silakan . dah lama video ni aku simpan . dah berhabuk tebal pun , mungkin .


kerenah ejam di rumah . biasa laa . budak kecik . memang tak pandai nak dudok diam . video fikah pun ada tapi ada masalah teknikal . kena edit dulu . seperti yang pernah aku kata . memori atau kenangan kita boleh simpan sampai bila bila . kalau kita ada tangkap gambar . sekarang ambik video pulak . lebih afdal tuh .

okay laa . sampai sini sejaa . aku kepenatan . nak mandi dulu . after this nak skype dengan bestie pulak . kalau takda aral yang melintang . insyaallah . tata peeps :)

Thanks for reading my entry and i really appreciate it

No comments:

Post a Comment